На выпускной (чыгарылыш кичэсе)

Балакаем, илгә лаек кеше булып үс,
Мактаулардан син ирәймә, авырлыкка түз.
Кайда гына йөрсәң, торсаң да син,
Тик берсе дә туган җир булмый.
Аналардан ирләр тумый— малай туа,
Аларның да һәр туганы ир булмый.

Ирләр булып калу өчен
Тормыш бездән бик күп нәрсә таләп итә.
Сабыр итеп һәр мизгелләр сынау көтә—
Кыл өстеннән кемнәр үтә… Ничәү үтә?!

Күңелкәең һәрвакытта чиста, пакь булсын.
Балакаем, намускаең сөттән ак булсын.

Явызлыкның, алдашуның оеткысы
Ул ак сөтне тапламасын, керсез, саф калсын.

Шуны бел син: зур бәхеткә
Озын, тайгак юллар китерер.
Син бит— минем төзеп китәр,
Матур киләчәккә илтер,
Алтын күперем. Алтын күперем.